سال سوم راهنمایی بودم که از وجود پدیده ای به نام وب مطلع شدم. پیشتر، مطالبی درباره اینترنت خوانده بودم ولی هرگز سخنی از وب نبود. سال ۱۳۷۶، سال سوم دبیرستان بودم که برای اولین بار ارسال و دریافت E-mail را تجربه کردم. قبل از آن، ارسال فایل به صورت Dial Connect مستقیم به کامپیوتر گیرنده را تجربه کرده بودم، اما ارسال نامه از طریق شبکه اینترنت تجربه ای بود شگفت انگیز! این هیجان تا حدی بود که در دو روز، برای تمام نشریات خارجی در دسترسی که در شناسنامه آنها آدرس ای میلشان چاپ شده بود، ای میل فرستاده بودم. اتصال پر دردسر همراه شنیدن صدای گوشخراش مودم با نرم افزار Terminate به شبکه های BBS با سرعت ۱۴۴۰۰ لذتی وصف ناشدنی داشت. محیطی که در آن برای اولین بار سیستمهای تعاملی Forum و Chat را در صفحه سیاه و سفید Dos تجربه می کردیم.
در سال ۱۳۷۷ در مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات (IPM) نیاوران برای نخستین بار چشمم به جمال وب روشن شد. تصاویر رنگی، فونتهای مختلف ریز و درشت در براوزر Windows 3.1 و ۹۵ نسبت به صفحات ANSI برنامه Terminate شهر فرنگی بود از همه رنگ. اولین سایت را زمانی ساختم که خود دسترسی به وب نداشتم.Unicode وجود نداشت و با استاندارد IranSystem و دو فونت منوچهر و سپهر، اشعار شاعران انجمن ادبی دانشگاه را به صورت صفحات HTML طراحی کرده و برای دوستی فرستادم تا آن را روی هوست قرار دهد. سال بعد معلم فوق برنامه اینترنت در دبیرستان فرزانگان شدم. وب آنقدر توسعه یافته بود که بسیاری از مدارس با Leased Line به آن متصل بودند. تلاش می کردم به دانش آموزان بیاموزم چگونه سایت مدرسه را خود طراحی و مدیریت کنند و چگونه محتوای علمی تولیدیشان را بر روی وب انتشار دهند.
۱۴ سال گذشته است و اکنون مسئولیت وبسایت این شرکت را بر عهده دارم. سرعت اتصال این روزها هرچند در قیاس با دیگر کشورها چنگی به دل نمی زند، چندین برابر آن روزهاست. تکنولوژی بسیار پیشرفت کرده اما به یقین آنچه بیشترین تاثیر را بر ارتباطات جهانی داشته، نه تکنولوژی، که گسترش ایده های نو بوده است. آغاز جنبش وب ۲، بیش از تکنولوژی، برپایه ایده ها و فکرهای بکری بود که از انعکاس خواست مخاطبان ریشه گرفت. وبسایتها از پایگاههای تبلیغاتی و اطلاع رسانی یک سویه مراکز علمی و تجاری، به محیطهایی تبدیل شدند که محتوایش را مخاطبانش تامین می کنند خود آن را به اشتراک گذاشته و از آن بهره می برند. وب از ساختاری همچون انبوهی از کتابخانه ها، فروشگاهها و کاتالوگها، به جامعه ای بدل شد که هر کس بنا به علاقه خود در بخشی از آن زندگی می کند و آن را چون خانه خود هر گونه که می پسندد می آراید. به جایی رسیده ایم که بخشی از حیات شغلی، فرهنگی و زندگی روزمره ما، به گوشه ای از وب گره خورده. هرکس میتواند در این سرزمین خانه ای داشته باشد، ویلایی بزرگ مانند یک وب سایت و خواه آپارتمانی مانند یک وبلاگ. هرکس در این روستای بزرگ خوراک خود را می خورد و دیگران را مهمان آن می کند؛ می تواند اخبار و مطالب دلخواه خود را در سرویس های اشتراک منابع زینت بخش پروفایل خود کند و یا تصاویر دلخواه علمی، تجاری و یا تفریحی را با دوستان، همکاران، دانشجویان، اساتید، و یا شرکای تجاری اش شریک شود.
در این میان خانه شرکت ما وب سایتی ست که درحال خواندن این یادداشت بر سر در آن هستید. این سایت رسانه تبلیغاتی یک طرفه ی تدبیر نیست بلکه پایگاهیست برای ارتباط کاربران، پشتیبانان، برنامه نویسان و کلیه دست اندرکاران تهیه، فروش، و استفاده از این نرم افزار. تدبیر در این وب سایت تلاش می کند انتقادات شما را دریافت کرده، اخبار مورد نیاز شما را به اطلاعتان برساند، شما را به دیگر استفاده کنندگان تدبیر معرفی نموده، راهنمای شما در زمینه استفاده کاملتر از تدبیر باشد و زمینه کلیه تعاملات خدماتی، اطلاع رسانی و پشتیبانی را بین خانواده بزرگ تدبیر فراهم نماید. اطمینان داریم شما روز به روز شاهد گسترش هرچه بیشتر این وب سایت در این زمینه خواهید بود. وب سایت تدبیر مال خود شماست.
امین رجایی.
نوشته شده در تاریخ : ۶ تیر ۱۳۹۰