کارآفرینان تأثیر فوق‌العاده زیادی روی جامعه دارند. این افراد به اندازه‌ی سه کارمند کار می‌کنند و زندگی بسیاری از افراد از جمله کارمندانشان را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

یک ضرب‌المثل معروف وجود دارد که می‌گوید: «انسان‌های جهان به دو دسته تقسیم‌ می‌شوند: کارآفرینان و مابقی افراد».

کارآفرینان نوع خاصی از انسان‌ها هستند که صفات خوب و بد زیادی دارند. در ادامه بیشتر به بررسی تفاوت افراد کارآفرین و دیگران می‌پردازیم. کارآفرینان کسانی هستند که اهل ریسک هستند و سعی می‌کنند کارهای خود را با ابتکار عمل پیش ببرند، در حالی که افراد معمولی کارهای خود را از راه‌های اصولی و تکراری انجام می‌دهند. آن‌ها به صحبت‌های دیگران گوش می‌دهند و تمایلی به رهبری کردن دیگران ندارند. همچنین از موقعیت شغلی ثابت خود لذت می‌برند. در مقایسه با این افراد، کارآفرینان همواره سعی می‌کنند سنت‌های قدیمی را از بین ببرند و کسب‌و‌کار جدیدی را از هیچ راه‌اندازی کنند. این درست همان چیزی است که به آن‌ها انگیزه می‌دهد.

کارآفرینان ویژگی‌های برجسته‌ی دیگری نیز دارند که آن‌ها را از دیگران متمایز می‌کند. اولین ویژگی آن‌ها این است که انعطاف‌پذیرند و بسیار سخت کار می‌کنند. راه‌اندازی یک کسب‌و‌کار کوچک انرژی بسیاری می‌خواهد و افرادی که تجربه‌ی شخصی دارند یا کسانی را می‌شناسند که این کار را انجام داده باشند، این موضوع را درک می‌کنند. کارآفرینان نقش‌های متفاوتی در شرکت دارند. این افراد وظایف متعددی از جمله مدیریت شرکت، بازاریابی و حتی نظارت بر حمل‌و‌نقل را ممکن است تجربه کنند. طبق نظرسنجی که در سایت New York Life صورت گرفت، مشخص شد کاری که هر فرد کارآفرین انجام می‌دهد، معادل کار سه کارمند معمولی است. کارآفرینان مانند تکه سنگ‌هایی هستند که به آب پرتاب می‌شوند و موج‌هایی زیبا خلق می‌کنند. اینکه آن‌ها چه کسانی هستند و چه چیزی خلق می‌کنند، مانند همان موج‌های مثبتی است که دیگر مردم جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اولین موج، کارآفرینی است که کسب‌و‌کار جدیدی راه‌اندازی می‌کند. موج دوم مربوط به تیمی است که این فرد می‌سازد و شغل‌هایی که برای آن‌ها خلق می‌کند. موج سوم مربوط به امور اقتصادی است. این افراد حقوق دریافت می‌کنند و مالیات می‌پردازند. موج آخر الهام‌بخشی است. فرد کارآفرین و کسب‌و‌کارش به یک مثال ملموس تبدیل می‌شوند و دیگران از فعالیت‌های آن‌ها درس می‌گیرند.

مالکوم گلدول در یکی از کتاب‌های خود، کارآفرینان را به «اتصال‌دهندگان» تشبیه کرده است، زیرا از نظر او این افراد در مرکز فعالیت قرار دارند و افراد زیادی را می‌شناسند و سپس آن‌ها را به یکدیگر پیوند می‌دهند. اگر کمی به حرف های او دقت کنید، متوجه می‌شوید که درست می‌گوید. صاحب یک کسب‌و‌کار در مرکز فعالیت‌ها قرار گرفته و به اندازه‌ی سه نفر فعالیت می‌کند. او مانند چسبی است که همه را در کنار یکدیگر نگه می‌دارد. او مسئول استخدام کارمندان، بازاریابی، رشد کسب‌و‌کار و پرداخت حقوق و دستمزد است و زندگی افراد زیادی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

همین موضوع باعث می‌شود که اگر اتفاق غیر منتظره‌ای برای صاحب کسب‌و‌کار بیفتد، همه چیز با خطر روبه‌رو می‌شود و هزینه‌ی زیادی برای حفظ و نگهداری آن کسب‌و‌کار باید پرداخت شود. صاحبان کسب‌و‌کارهای کوچک می‌دانند که زندگی افراد زیادی به آن‌ها و فعالیتشان بستگی دارد، بنابراین نهایت تلاش خود را انجام می‌دهند تا از سقوط کسب‌‌و‌کار جلوگیری کنند. این افراد می‌دانند که انجام دادن کار درست برای کارمندان، در آینده به نفع خودشان خواهد بود. کارمندان خوشحال به معنای مشتری‌های راضی خواهند بود و مشتری‌های راضی همان مشتری‌های وفادار یک برند هستند.

کارآفرینان دوست دارند به آینده بیندیشند و استراتژی‌هایی پیدا کنند که در راه اثرگذاری مثبت به آن‌ها کمک کند. یک کارآفرین همیشه می‌داند که چگونه با انجام دادن کارهایی مانند انرژی و انگیزه دادن به کارمندان و حمایت از مشتری‌ها، روی دیگران تأثیر مثبت بگذارد.

منبع: ENTREPRENEUR