حتما همه‌ی شما در زمان کودکی (و شاید همین الان) بازی مار و پله را انجام داده‌اید. قوانین ساده هستند: به نوبت تاس می‌اندازیم و به اندازه‌ی عدد نمایان شده بر روی تاس حرکت می‌کنیم. اگر به نردبان برسیم، می‌توانیم از آن بالا برویم و اگر به مار برسیم، نیش خورده و به عقب برمی‌گردیم. در این بازی شانس حرف اول و آخر را می‌زند. جالب است بدانید که تاریخچه بازی مار و پله بسیار قدیمی‌تر و عمیق‌تر از آن چیزی است که فکرش را می‌کنید!

تاریخچه بازی مار و پله؛ لغزش به چپ، لغزش به راست!

بازی مار و پله برای اولین بار، در قرن دوم پیش از میلاد در هندوستان انجام می‌شد. در آن زمان از این بازی به منظور یاد دادن فلسفه‌های هندو و جین  (Jain and Hindu philosophies)به خصوص یاد دادن “کارما و کاما” یا سرنوشت و خواسته‌ی انسان، به کودکان استفاده می‌شد (اگرچه نمونه‌های اسلامی، بودایی و دیگر نسخه‌های دیگر این بازی هم وجود داشتند). روند کلی انجام این بازی، مفهوم سرنوشت یا بخت را با چرخاندن و آمدن یک عدد تصادفی بر روی تاس نشان می‌دهد و رسیدن به خواسته‌ها و تمایلات انسان بسته به نردبان‌ها و مارهای سر راه او می‌باشد.

این بازی همچنین با نشان دادن چرخه‌ی کارما، یک درس اخلاقی بزرگ را آموزش می‌دهد. مربع آخر نشان‌دهنده‌ی moksha نجات یا رستگاری از samsara چرخه‌ی مرگ و تولد دوباره می‌باشد. بازیکن با استفاده از نردبان‌ها می‌تواند به خانه‌های بالاتر برسد (که نشان‌دهنده‌ی تولد دوباره در شکل والاتری از حیات با انجام اعمال خوب در زندگی می‌باشد) و با نیش خوردن از مارها می‌تواند به پله‌های پایینی سقوط کند (که نشان‌دهنده‌ی تولد دوباره در شکل‌های پست‌تری از زندگی به دلیل انجام اعمال بد و شیطانی می‌باشد). برخی از نسخه‌های بازی، آموزش‌های اخلاقی و مذهبی را حتی با قرار دادن معناهای مذهبی یا معنوی در اندازه و شکل تخته‌ی بازی، شماره‌ی مربع نهایی و قرار دادن فضایل و ناهنجاری‌ها در مربع‌های خاص، انجام می‌دادند.

در بازی‌های قدیمی‌تر نردبان‌های کمتری نسبت به مارها در بازی گنجانده می‌شد تا همواره یادآور این نکته باشد که مسیر خوبی بسیار سخت‌تر از مسیر شر و بدی و گناهان طی می‌شود. مثلا، یک نسخه‌ی مخصوص بسیار قدیمی از این بازی پیدا شده که دارای ۵ نردبان (ریاضت، ایمان، سخاوت، اعتبار و دانش) و ۱۲ مار (نافرمانی، بدهی، مستی، حرص و آز، شهوت، دروغگوئی، قتل، غرور، خشم، سرقت، بطالت، بدگمانی) بوده است.

در بازی بهشت و جهنم (Jnana Bagi) هر مربع نه تنها یک عدد، بلکه یک افسانه است که شامل نام فضایل و گناه‌های مختلف می‌شود. بلندترین نردبان هم از شماره‌ی ۱۷ یعنی “عشق محبت آمیز” به شماره ی ۶۹ یعنی”جهان مطلق” می‌رسد.

بازی مار و پله داستان اخلاق

آرمان‌های اصولی قرار گرفته در این بازی طبق اطلاعات ثبت شده از تاریخچه مار و پله، بعدها الهام‌بخش یک بازی مشابه در انگلستان ِزمان سلطنت ملکه ویکتوریا در سال ۱۸۹۲ شد. فقط، در این بازی جدید فضایل و گناهان هندی‌ها با آموزه‌های اخلاقی ویکتوریا، آنجلیکا و پروتستان جایگزین شد. مربع‌های رضایت و تحقق، متانت و موفقیت با فضایلی نظیر صنعت، اطاعت، طلب مغفرت، وقت‌شناسی و صرفه‌جویی در دسترس بودند. در سمت دیگر، مربع‌های رسوایی، بیماری و فقر نتیجه‌ی گناهان و زشتی‌هایی مثل نافرمانی، بی فایده بودن، قماربازی، راحت‌طلبی، افراط و فتنه‌جویی بودند. تعداد نردبان‌ها با تعداد مارها برابر در نظر گرفته شده بود تا ایده‌ی “در برابر هر یک گناهی که انسان انجام می‌دهد، یک شانس و راهی برای رستگاری وجود دارد” را نمایان سازد.

بخش عمده‌ای از دکور و هنر تابلوهای اولیه‌ی انگلیسی در قرن بیستم نشان‌دهنده رابطه بین بریتانیا و هندوستان (که تابع امپراتوری بریتانیا بود) می‌باشد. شما می‌توانید نسخه‌هایی از این بازی را ببینید که بازتاب‌دهنده‌ی سقوط حکومت انگلیسی‌ها می‌باشند (منابع کمی از فرهنگ هند توانستند تا زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۴۷ سالم باقی بمانند). به همین دلیل است که الهامات فیزیکی در مورد اندیشه‌های مذهبی و فلسفی در این بازی که در مدل‌های هندی ارائه شده بودند، در نسخه‌های امروزی این بازی بسیار نادر می‌باشند.

Milton Bradley در سال ۱۹۴۳، این بازی را با نام Chutes and Ladders ناوه‌ها و نردبان‌ها به امریکا برد. این بازی در امریکا توانست میزان زیادی از استعاره‌هایی که همواره در نسخه‌های قبلی وجود داشتند را حفظ کرده و هم‌زمان با فرهنگ مردم امریکا وفق دهد. لحن اخلاقی بازی ماهرانه‌تر و برای بازیِ کودکان لطیف‌تر شده است، مثلا حرکت در چمنزار و نجات یک گربه از روی درخت برای کارهای خوب و خوردن مقدار زیادی شیرینی و درس نخواندن برای کارهای بد به کار می‌روند.

امروزه این بازی هنوز در حال انجام وظایف آموزشی با سبک خاص خود می‌باشد. مضامینی چون تغییرات آب و هوایی، تحریک دانش‌آموزان پزشکی به یادگیری و ایجاد آگاهی از عاداتی که می‌توانند از ابتلا به “تب” در انسان جلوگیری کنند، از جمله شکل‌های جدیدی هستند که این بازی به خود گرفته است.

مار و پله نشان می‌دهد که فرهنگ ما چقدر می‌تواند بر روی تفسیر ما از هر نوع هنر حتی در زمینه‌ی ابتدایی‌ترین بازی‌ها تاثیر بگذارد.

منبع:  curiosity.com

هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه سابق آمریکا به تکیه بر پست مدیر عامل فیسبوک به عنوان یکی از بزرگترین شرکت‌های فناوری بی میل نیست.

نامزد انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا، روز جمعه برای دریافت مدال افتخار «رادکلیف» به دانشگاه هاروارد دعوت شده بود، تا به پاس تاثیرات مثبتی که روی جامعه داشته مورد تقدیر قرار بگیرد.

حین برگزاری این مراسم «مائورا هیلی»، دادستان کل ماساچوست و از مخالفان ترامپ از کلینتون پرسید: اگر می‌توانستید مدیرعامل یک کمپانی باشید، کدام شرکت را انتخاب می‌کردید؟ این سیاستمدار کهنه‌کار نیز بی درنگ پاسخ سوال او را داد: مدیر عامل فیسبوک. این شرکت بزرگترین پلتفرم خبری در جهان است و اغلب هموطنان ما خبرها را فارغ از درست یا غلط بودن از فیسبوک پیگیری می‌کنند.

این کمپانی آمریکایی در ماه‌های اخیر با جنجال‌ها و رسوایی‌هایی از قبیل کمبریج آنالیتیکا دست و پنجه نرم کرده و حالا به سختی در پی بازسازی اعتماد از دست رفته کاربرانش است. زاکربرگ ماه گذشته برای پاسخ به سوال‌های نمایندگان در مورد دغدغه‌های حریم شخصی و سانسور داده‌ها در کنگره حاضر شد و هفته گذشته نیز برای بحث در مورد تاثیر فیسبوک بر آرای عمومی به پارلمان اروپا رفت، هرچند توضیحات مدیر عامل فیسبوک در مورد پیروی شرکت متبوعش از قوانین تبلیغات سیاسی نظر مقامات اروپایی را چندان به خود جلب نکرد.

هیلاری کلینتون عقیده دارد که دسترسی کاربران به اطلاعات صحیح و تصمیم‌گیری براساس آن برای حفظ دموکراسی جامعه ضروری است و فیسبوک نیز در حال بهبود عواقب غیرمنتظره مدل کسب و کارش است. با این حال غلبه بر نتایج مهلک رسوایی کمبریج آنالیتیکا که به استعفای مدیرعامل این شرکت و ورشکستگی آن منجر شد، چندان آسان به نظر نمی‌رسد.

منبع: cnet

به‌زودی فناوری‌های تشخیص چهره تبدیل به پای ثابتی برای کمک به محیط زیست و شناسایی گونه‌های در حال انقراض حیوانات می‌شوند.

برای حفاظت از محیط زیست روش‌های متعددی وجود دارد، اما ردیابی و تعقیب گونه‌های درحال انقراض یکی از اصلی‌ترین بخش‌های تلاش برای حفاظت از محیط زیست به‌شمار می‌رود. این کار به صورت سنتی با اسیر کردن، ‌برچسب زدن و آزاد کردن دوباره حیوانات انجام می‌شود که رویکردی بسیار پرهزینه و زمان‌بر است که حتی شاید به حیوانات آسیب‌های جدی وارد کند.

اکنون یک روش جدید برای حفاظت از محیط زیست معرفی شده است. پژوهشگران دانشگاه میشیگان نوعی نرم‌افزار تشخیص چهره ابداع کرده‌اند که می‌تواند به نجات جان گونه‌های درحال انقراض کمک کند.

این نرم‌افزار جدید که PrimNet نام دارد، شیوه سنتی را متحول ساخته ‌است. محققان برای ایجاد این نرم‌افزار مرکز داده‌هایی از اطلاعات سه گونه از نخستیان، میمون طلایی، لمورها و شامپانزه‌ها ایجاد کردند و هزاران عکس از این گونه‌ها فراهم کردند.

در مرحله بعدی نیز از این مجموعه‌ داده‌های تصویری برای آموزش شبکه عصبی استفاده کردند تا بتواند چهره این حیوانات را شناسایی کند.

پژوهشگران  برای تسهیل استفاده از این فناوری، اپلیکیشنی طراحی کردند تا فعالان محیط‌زیست به راحتی بتوانند عکس‌هایی که از حیوانات گرفته‎‌اند را وارد اپلیکیشن کنند، سپس سیستم گونه را با دقتی ۹۰ درصدی شناسایی می‌کند.

درواقع پژوهشگران قصد دارند به مرور تعداد گونه‌های موجود در این مجموعه داده را افزایش دهند و ابزاری برای ردیابی چهره نخستیان ابداع کنند.

منبع: کالاسودا

پایان تلخ برای مخترع اندروید واژه مناسبی خواهد بود، اگر بدانیم که مخترع اندروید کمپانی اسنشال را می‌فروشد.

شاید پیش از اشاره به این پایان تلخ بهتر است یاداوری کنیم که مخترع اندروید فردی نیست جز اندی روبین. به نظر می‌رسد، اندی روبین در حال حاضر روزهای بدی را سپری می‌کند و در نتیجه تصمیم گرفته تا ضمن لغو توسعه دومین گوشی هوشمند، کل کمپانی را بفروشد.

اما این کمپانی دقیقا چه می‌کرد؟ کمپانی اسنشال بخشی از کسب و کار بزرگ‌تری به نام Playground Global است که تاکنون مبلغ ۳۰۰ میلیون دلار سرمایه‌گذاری از آمازون، تنسنت چین و «رِدپوینت ونچرز» دریافت کرده است. موسسه مالی  Equidate سال گذشته ارزش کمپانی اسنشال را ۹۰۰ میلیون تا ۱ میلیارد دلار برآورد کرد. درواقع استارتاپی که اندی روبین توسعه داد، با ۱۰۰ میلیون دلار گوشی معروف اسنشال را اوت سال گذشته با تأخیر زیاد راهی بازار کرد. روبین ۵۵ ساله که به مدت ۲۰ سال در صنعت موبایل فعالیت دارد، سال ۲۰۱۴ کمپانی PLAYGROUND را تأسیس و گوگل را ترک کرد.

اندی روبین را می‌توان یک مخترع بسیار باهوش دانست، چرا که به همراه تیمی از مهندسان نخبه تفکرات جدیدی پیاده‌سازی کرد، تا اینکه قول داد گوشی متفاوتی را راهی بازار کند. هم‌زمان محصول دوربین موبایل و ابزار خانه هوشمند را نیز توسعه داد که امروز برخی از مهندسان این کمپانی توسط گوگل و اپل استخدام‌ شده‌اند.

با این وجود شرایط برای این مخترع باهوش با بداقبالی همراه شد، چرا که گوشی اسنشال که شبیه آیفون‌ایکس است، به‌عنوان گوشی اندرویدی جدید به قیمت ۶۰۰ دلار راهی بازار شد، اما مشکلات سخت‌افزاری در نمایشگر، هنگ کردن گوشی و … باعث شد تا فقط ۲۰ هزار نفر این گوشی را بخرند و سپس با ارزان کردن گوشی، روبین توانست ۱۵۰ هزار گوشی دیگر بفروشد.

این موضوع را  شاید بتوان پایانی بر رؤیاهای اندی روبین در نظر گرفت، فردی که روزی اندروید را اختراع کرد اما نتوانست به‌طور مستقل برای خود کسب و کار خوبی دست و پا کند.

منبع: کالاسودا

جک دورسی، مدیرعامل و بنیان‌گذار توییتر در پاسخ به سؤال یک خبرنگار از عدم استفاده‌ از لپ‌تاپ برای انجام کارهای روزانه‌اش خبر داد.

وقتی بنیان‌گذار و گرداننده‌ی یکی از بزرگ‌ترین شبکه‌های اجتماعی جهان باشید، تصور اینکه بدون لپ‌تاپ به انجام کارهایتان بپردازید، دشوار است، اما به‌ نظر می‌رسد، جک دورسی مدیرعامل و بنیان‌گذار توییتر از این قضیه مستثنا است.

مدیرعامل توییتر این هفته به شهر سیدنی سفر کرد تا درباره‌ی تلاش‌های شرکت تحت رهبری‌اش برای مقابله با اخبار کذب و ترول‌های توییتر در راستای تقویت مکالمات مهم در این شبکه‌ی اجتماعی صحبت کند. با توجه به اهمیت این موضوع که شبکه‌های اجتماعی کنونی می‌توانند دموکراسی و گفتگوهای حولِ آن را به مردم دیکته‌ کنند، جهان رویکردی جدی‌ در قبال آن اتخاذ کرده است.

با این حال خبر کنونی ما به مورد فوق مربوط نمی‌شود، بلکه به پاسخی مربوط است که جک دورسی به خبرنگارِ حاضر در جلسه ارائه کرد.

در طی این جلسه، یکی از خبرنگاران با یادآوری عکس مشهور مارک زاکربرگ که در آن وب‌کم لپ‌تاپش را با چسب پوشانده بود، از دورسی سؤال کرد که آیا وی نیز برای جلوگیری از رصد‌ شدن، چنین کاری انجام می‌دهد؟ پاسخی که دورسی به این سؤال داد، غیرمنتظره و در جای خود عجیب بود.

او در پاسخ به این خبرنگار گفت: من لپ‌تاپ ندارم!

پس از این گفته، سکوت سنگینی بر جمع حاضر شد تا اینکه خبرنگار پس از وقفه‌ای کوتاه، شروع به خندیدن با صدای بلند کرد و ناگهان حضار نیز با خنده‌های خود به او پیوستند.

وقتی که خنده‌ی حضار به پایان رسید، دورسی صحبت خود را ادامه داد و گفت: من همه‌ی کارهایم را با گوشی‌ام انجام می‌دهم. این موضوع برای من مهم است، زیرا تمام اعلان‌های مربوط به دیگر اپلیکیشن‌ها را خاموش کرده‌ام و تنها روی یک اپلیکیشن تمرکز دارم. در واقع اکنون به‌جای اینکه توسط لپ‌تاپ حجم زیادی از محتوا را روبه‌روی خود قرار دهم، تنها یک برنامه‌ دارم.

او علاوه بر گفته‌ی فوق، بیان داشت که اخیراً کارهای تایپی زیادی نمی‌کند، در عوض ترجیح می‌دهد که دیگران این کار را برای وی انجام دهند.

منبع: CNET

کتابخوان/ تبلت جدید سونی از قلم پشتیبانی می‌کند و ابعاد کوچک‌تری نسبت به نسل قبلی خود دارد که کار با فایل‌های متنی را بسیار جذاب می‌کند.

کتابخوان DPT-RP1 سونی تجربه‌ی بی‌نظیری از مطالعه‌ی فایل‌های PDF و سایر اسناد بزرگ به‌ ارمغان می‌آورد، اما دغدغه‌ای که هر کاربری با آن روبه‌رو خواهد شد، ابعاد بزرگ این دستگاه است. کتابخوان سونی سبک و نازک است اما ۱۳ اینچ برای یک تبلت ابعاد بزرگی به‌حساب می‌آید. کسانی که از این تبلت استفاده کرده‌اند، حتما به این فکر کرده‌اند که چقدر خوب می‌شد اگر سونی نسخه‌ای کوچک‌تر از آن را می‌ساخت.

تبلت ۱۰ اینچی جدید سونی با نام DPT-CP1، چند تفاوت جزئی با برادر بزرگ‌تر خود دارد. مورد اول به رزولوشن صفحه نمایش آن باز می‌گردد. اگرچه رزولوشن نسخه‌ی جدید پایین‌تر است اما به دلیل کوچک‌تر بودن ابعاد آن تغییری در تراکم پیکسل به وجود نیامده و کیفیت تصاویر در آن همانند برادر بزرگ‌تر این محصول خواهد بود. تفاوت بعدی در وزن دستگاه است. نسخه بزرگ‌تر ۳۵۰ گرم وزن داشت که بسیار سبک به‌حساب می‌آمد. سونی نسخه جدید را باز هم سبک‌تر ساخته و وزن آن را به ۲۴۰ گرم رسانده است. با توجه به کوچک شدن دستگاه، کاهش وزن دور از ذهن نیست، اما تصور کنید که استفاده از یک تبلت ۱۰ اینچی ۲۴۰ گرمی چقدر لذت‌بخش است.

اما تفاوت مهم دیگر در نرم‌افزار است. نسل جدید کتاب‌خوان ژاپنی‌ها اپلیکیشن موبایل نوینی برای سیستم‌‌عامل‌های اندروید وiOS  دارد که کار اشتراک اسناد با این کتابخوان را ساده‌تر می‌کند. قابلیت جدیدی با عنوان اشتراک‌گذاری صفحه نمایش نیز به این دستگاه اضافه شده که البته استفاده از آن چندان آسان نیست. برای این کار باید ابتدا تبلت را از طریق USB به رایانه متصل کنید و سپس نمایشگری را از طریق رایانه با تبلت به اشتراگ بگذارید. در نسخه‌ی جدید، کار با فایل‌های PDFنیز بهبود یافته و جابه‌جایی به یک صفحه، بزرگنمایی و نمایش صفحه‌ها به‌صورت تصاویر بندانگشتی، روان‌تر از پیش عمل می‌کند.

اما شاید بتوان گفت هنوز یکی از مهم‌ترین مشکلات این کتابخوان رفع نشده و همانند برادر بزرگ‌تر آن، انجام کارهایی مانند علامت‌گذاری متن به‌سختی قابل انجام است و حتی وقتی چنین کاری انجام دهید، انتقال این تغییرات به دستگاهی دیگر بسیار دشوار خواهد بود.

همچنان به نظر می‌رسد تمرکز اصلی کتاب‌خوان‌های سری Digital Paper سونی روی ارائه تجربه‌ای عالی برای مطالعه سندهای متنی است و نه لزوما ایجاد و ویرایش آن‌ها. اگر به داشتن ابزاری عالی برای مرور سندهای متنی خود علاقه‌مندید، قطعا نسخه‌ی جدید کتاب‌خوان ژاپنی‌ها با داشتن ابعاد مناسب، یک گزینه بسیار خوب برای شما است.

منبع: TECHCRUNCH

در سال 1988 (تقریباً سی سال پیش)، یک شرکت کوچک به‌نام PrairieTek اولین هارد‌ درایو 2.5 اینچی را تولید و به جهان معرفی کرد.

این هارد درایو که حدود 20 مگابایت ( 21.3 مگابایت به‌طور دقیق) ظرفیت داشت، آغاز انقلابی در زمینه کامپیوترهای قابل حمل بود.

پیش از آن‌که در سال‌های اخیر قیمت SSDها به قدری ارزان‌ شود که در لپ‌تاپ‌های پرکاربرد بازار قابل استفاده شوند، اغلب این سیستم‌ها مجهز به هارد‌ درایو‌های 2.5 اینچی بودند.

هارد درایو 2.5 اینچی PrairieTek

درایو‌های 2.5 اینچی از لحاظ اندازه، ظرفیت، عملکرد و مصرف انرژی بهترین گزینه برای کامپیوترهای قابل حمل محسوب می‌شدند. این درایو‌ها به سازندگان لپ‌تاپ جهان این امکان را داد تا بتوانند، سیستم‌هایی تولید کنند که تا حد زیادی قابل رقابت با کامپیوترهای دسکتاپ باشند.

تکنولوژی درایو‌های 2.5 اینچی به زودی به درایو‌هایی با فرم فاکتور کوچک‌تر نیز راه یافت که یکی از مهم‌ترین آن‌ها مدل 1.8 اینچی Toshiba MK5002MAL بود. این درایو دارای ظرفیت 5 گیگابایت بوده و در اولین آی‌پاد (IPod) تولیدی توسط اپل در سال 2001 مورد استفاده قرار گرفت. این درایو کوچک توشیبا به اپل امکان آن را داد که آی‌پاد را کوچک‌تر و کم‌حجم‌تر از رقبای خود تولید کند.

آی‌پاد در زمان خود انقلابی در بسیاری از زمینه‌ها محسوب می‌شد. این دستگاه کیفیت گوش‌دادن به موسیقی، ساختار و ظاهر موزیک‌پلیرهای قابل حمل و به طور کلی صنعت موسیقی را تغییر داد. مهم‌تر از ‌این‌ها، آی‌پاد نقش غیرقابل انکاری در بازگشت سود‌دهی به اپل را داشت که پایه‌ی بسیاری از موفقیت‌ها و تولیدات کنونی این شرکت است.

منبع: شهر خبر

مطالعه‌ی جدید ناسا نشان می‌دهد که چگونه میزان آب شیرین در مناطق مختلف زمین در طی سال‌های گذشته بر اثر عوامل مختلفی نظیر مدیریت آب انسان‌ها و تغییرات آب و هوایی تغییر کرده است.

در طی ماموریت مشترک بین ناسا و مرکز فضایی آلمان که به نام مأموریت ترمیم خطر و آزمایش آب و هوا (GRACE) شناخته می‌شود، میزان آب شیرین موجود در سراسر کره‌ی زمین به وسیله‌ی ماهواره‌ها مشاهده شده، میزان بارندگی‌ها اندازه‌گیری شده و دیگر اطلاعات موجود درباره‌ی آب و هوا در بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۶ استخراج شده‌اند. آنچه در پایان این ماموریت نتیجه‌گیری شد، بسیار جالب و عجیب بود: مناطق خشک روز به روز خشک‌تر می‌شوند و مناطق بارانی و مرطوب روز به روز مرطوب‌تر می‌شوند. دلیل اصلی این تغییرات را می‌توان فعالیت‌های انسانی دانست، در حالی که تغییرات آب و هوایی هم در ایجاد این تغییرات نقش دارند.

کالیفرنیا و گرینلند از جمله مناطقی هستند که با کاهش شدید آب آشامیدنی مواجه شده‌اند. خشکسالی شدید در اکثر ایالات باعث کاهش ذخیره‌ی آب شیرین آنها از سال ۲۰۱۱ به این طرف شده است. به دلیل کاهش بارش برف و جریان‌های سطحی آب، بشر به طور جدی متکی بر استفاده از ذخیره‌ی آب‌های زیرزمینی شده است. در گرینلند هم کوه‌های بزرگ یخی که به عنوان یخچال‌های طبیعی شناخته می‌شوند، به درون آب اقیانوس سقوط می‌کنند که این امر خود باعث کاهش ذخیره‌ی آب شیرین در این منطقه می‌شود.

اما همانطور که گفتیم، مناطقی هم هستند که با افزایش ذخیره‌ی آب شیرین مواجه شده‌اند. مثلا دلتای Okavango در آفریقای جنوبی به دلیل افزایش بارش باران با افزایش شدید ذخیره‌ی آب شیرین روبه رو شده است. ذخیره‌ی آب عربستان سعودی هم از زمانی که این کشور برنامه‌ی کشاورزی سنتی گندم را در سال ۲۰۱۵ به پایان رسانده، افزایش یافته است.

حالا چرا این مساله برای ما مهم است؟ با این که بیشتر سطح کره ی زمین را آب تشکیل می‌دهد، اما فقط بین ۲ تا ۳ درصد این آب را می‌توان به عنوان آب شیرین مصرف کرد. این آب شیرین هم در دریاچه‌ها، رودها، برف و یخچال‌های طبیعی ذخیره شده است. این مطالعه نشان می‌دهد که در طی ۱۵ سال، میزان این آب شیرین در سطح کره‌ی زمین می‌تواند بسیار تغییر کند، هرچند که بشر قادر است تا این تغییرات را در جهت بهبودِ ذخایر آبی اعمال کند.

ماهواره‌ی GRACE اصلی در سال ۲۰۰۲ پرتاب شد و ماموریت خود را در سال ۲۰۱۷ به پایان رساند. جایگزین آن یعنی GRACE Follow-On هم شنبه ۲۹ اردیبهشت از پایگاه هوایی کالیفرنیا به فضا پرتاب می‌شود. این ماهواره توسط موشک SpaceX Falcon 9 حمل خواهد شد.

آخرین پرتاب موشک ناسا مربوط به فرودگر مریخی  InSight بود. این موشک تا ماه نوامبر به سیاره‌ی سرخ نخواهد رسید، اما بر عرشه‌ی این سفینه دو فضاپیمای کوچک وجود دارند که ارتباط بین دو سیاره‌ی زمین و مریخ را سرعت می‌بخشند و همچنین عکس جدیدی از زمین از فاصله‌ی ۶۲۱،۰۰۰ مایلی ثبت کرده‌اند.

منبع:  www.inverse.com